Spanning

Ik blijf het soms zo raar vinden. Hoe wij als mensen in elkaar kunnen steken. Hoe ik met mijn hoofd dingen kan beredeneren, maar dat mijn lijf het dan toch heel anders kan voelen. Dat er dan toch een (enorme) spanning ontstaat voor iets waarvan mijn hoofd weet dat het helemaal niet nodig is om daar spanning voor te hebben.

Zo kun je een bepaalde spanning in je lijf voelen voordat je een achtbaan in stapt, terwijl je weet dat die voldoende beveiligd is. Spanning voor een vlucht in een vliegtuig, wat toch echt veiliger is dan reizen met de auto. Spanning voor een eerste date, terwijl je elkaar of leuk genoeg vindt voor een volgende date, of niet en dat is allebei prima. Spanning voor een bezoekje aan de tandarts, terwijl je weet dat het alleen maar een halfjaarlijkse controle is en ze verder toch niets doen.

En ik heb spanning voor alles wat medisch is. Ik weet waar het vandaan komt, ik snap het ook nog wel. En in mijn hoofd kan ik heel veel dingen logisch beredeneren, waardoor het eigenlijk compleet onlogisch is dat ik spanning voel op de momenten dat ik die voel.

Maar weten en voelen zijn toch echt twee hele verschillende dingen. Dat blijkt dan keer op keer weer.

Soms is het dan de truc om te leren / oefenen om je wat comfortabeler te voelen bij de spanning die je voelt. Soms werkt het door die spanning dan maar wat vaker op te zoeken en een paar ritjes achter elkaar in die achtbaan te maken (al klinkt een paar vliegvakanties achter elkaar eigenlijk als een beter idee). Soms helpt het door het met iemand in je omgeving te hebben over die spanning. Een ander die met je mee relativeert kan soms helpen. Bepaalde vormen van therapie (bv hypnotherapie) kunnen je ook van deze gevoelens afhelpen.
Je huisdier knuffelen om spanning af te voeren, of gewoon een potje huilen omdat je je nu eenmaal even niet zo fijn voelt.

Wat helpt jou om spanning af te voeren?