Onzekerheid
Pff wat voel ik mezelf toch vaak ongemakkelijk en onzeker. Ik weet ergens wel dat het helemaal niet nodig is, maar toch voel ik me zoals ik me voel. En dat is verre van prettig. Dus sommige gebeurtenissen ga ik dan ook liever uit de weg.
Een presentatie op mijn werk, mij niet gezien hoor. Als het niet heel hard nodig is probeer ik daar onderuit te komen…
Grote groepen mensen en dat iedereen dan naar mij kijkt, als ik iets doms zeg. Want dat zul je zien hoor, dat ik eigenlijk iets zinnigs wil bijdragen, maar dat dat compleet mislukt. Ik houd me liever op de achtergrond…
En ja, eigenlijk zou ik misschien wel wat nieuws willen, een andere baan of gewoon alleen al een andere werkgever, ik zit hier namelijk best al wel lang. Maar van de andere kant, hier weet ik wat ik heb, wat er wel goed geregeld is en wat niet, dus dat is ook wel lekker. Ik denk dat ik toch nog maar blijf hoor, ook al merk ik bij mezelf dat ik best vaak klaag over mijn werk…
Eigenlijk zou ik best wat nieuwe mensen willen ontmoeten. Maar hoe dan? En waar dan? Ik zou echt niet weten hoe ik een goed praatje aan moet knopen en wat ik er dan verder mee moet…
O jee, wat voel ik me ongemakkelijk in deze groep mensen, als ik nu gewoon heel veel ga praten, dan heeft niemand in de gaten hoe ik me voel. Ik voel wel dat ik me aan het overschreeuwen ben, maar zo wordt de focus in ieder geval op iets anders gelegd…
Houdt jouw onzekerheid je ook tegen op heel veel momenten?
Je bent echt niet de enige hoor. En helaas, er is ook niet één truc om hiermee af te rekenen of om te gaan. Wat wel helpt? Kleine stapjes! Verlang niet te veel van jezelf.
Maar met kleine stappen en het ervaren van succes op die stappen, kun je toch zeker wel vooruit komen.
Wordt er in een vergadering iets gevraagd, aan iedereen, probeer dan eens een keer als eerste te reageren in plaats van als laatste. Moeten verschillende mensen een presentatie geven, ga dan ook als eerste, je kunt er maar vanaf zijn. En door af en toe ‘je vinger op te steken’ in plaats van af te wachten, kun je je langzaam steeds wat comfortabeler voelen.
Vind je die presentaties super eng? Besef je dan dat jij degene bent die het meeste af weet van het onderwerp of tenminste van het verhaal wat je wilt gaan vertellen. En stelt iemand een vraag waar je het antwoord niet op weet? Zeg dan gewoon ‘ik zoek het uit en kom er dan op terug bij je’.
En gun jezelf af en toe een grote stap… een nieuwe baan, een nieuwe hobby, een uitje wat je spannend vindt of wat dan ook. Het ergste wat je kan gebeuren is dat je er wat van leert…
Valt het tegen, dan zijn er altijd weer nieuwe banen, nieuwe hobby’s of andere uitjes.
Wil je je toch verder verdiepen en meer hulp? Praktijkondersteuners, coaches, psychologen… allemaal mensen die dagelijks met dit soort vraagstukken te maken krijgen. Dus voel je vooral niet alleen in je onzekerheid en schaam je er al helemaal niet voor! Jezelf nog beter leren kennen (en dus aan de slag gaan met persoonlijke ontwikkeling), kan daarbij altijd nuttig zijn! Neem eens een kijkje bij de e-learnings op deze site!